خرفه (Purslane) یا به گویش محلی ما پَرپین، یکی از سبزیجات پرطرفدار فصل تابستان است. خیلی جاها ممکن است به عنوان علف هرز یا در گوشه باغچه سبز شود. این سبزی بسیار آبدار است و طعم ملایم آن باعث می شود که آنهایی که طعم تند بعضی سبزیجات را دوست ندارند، خرفه را بهتر بتوانند تحمل کنند.

بتاکاروتن (پیشساز ویتامین A که در هویج هم هست)، ویتامین E (آلفا توکوفرول)، ویتامین C، فولات، منیزیم و پتاسیم خوبی دارد. یکی دیگر از مواد مفید معروفش، امگا 3 است. دقت شود که کلاً چربی موجود در خرفه خیلی کم است اما همان مقداری که هست سرشار از امگا 3 از نوع آلفا لینولنیک اسید (ALA) و گاما لینولنیک اسید (GLA) و کمی هم EPA است. در واقع، بین سبزیجات مطرح پر امگا 3 ترین است.

ساقه خرفه رنگ مایل به قرمزی دارد که به دلیل وجود ماده ای به نام Betalain است. گفته می شود این ماده هم اثرات ضد میکروبی دارد. البته مقدار مواد مغذی که قبلاً گفتیم در برگ خرفه خیلی بیشتر از ساقه آن است. بنابراین مصرف قسمت پربرگ آن بیشترین سود را دارد.

در مجموع با توجه به ترکیباتی که برشمردیم، خرفه برای آبرسانی به بدن، سلامت پوست، سلامت قلبی-عروقی، پیشگیری از سرطان و سرکوب التهاب بدن مفید است. در مطالعات انجام شده در ایران و جهان بر روی خرفه و نیز تخم خرفه مشخص شده که می تواند برای کنترل دیابت و فشارخون هم کمی موثر باشد. یکی دیگر از دیگر فواید طبیعی آن کمک به کاهش وزن است.

دقت شود که اغلب این فواید برای سایر سبزیجات نیز صدق می کند و توصیه به مصرف زیاد و خاص خرفه برای این بیماری ها توصیه درستی نیست؛ بلکه باید آن را در کنار سایر سبزیجات استفاده کرد. نکته دیگری که باید مراقب آن بود، مقدار زیاد اگزالات خرفه است. مصرف زیاد این ماده برای کسانی که در معرض خطر سنگ کلیه هستند مناسب نیست.